Vraagt u zich af hoe zilvervisjes en papiervisjes eruit zien, hoe ze leven of hoe ze in uw huis komen? U vindt hier alle informatie over zilvervisjes en papiervisjes.

Lees verder of ga direct naar: middelen om zilvervisjes te bestrijden.

Zilvervisjes en papiervisjes behoren tot de insecten, al zijn niet alle biologen het daar over eens. Ze hebben weliswaar zes poten, maar zijn volledig ongevleugeld en hun jongen hebben meteen de vorm van de volwassen dieren. De meeste insecten hebben vleugels of restjes van vleugels en worden volwassen via een metamorfose van larf tot eindstadium. Zilvervisjes beginnen klein en vervellen steeds om groter te worden.
Er wordt vaak gedacht dat zilvervisjes de larven zijn van motten omdat ze beide een zilverachtig poeder op hun lijf hebben en ze ook vaak samen in kledingkasten zitten. De larven van motten zijn echter kleine rupsjes.
In het "wild" leven zilvervisjes in gebieden waar het nooit vriest of langdurig koud is, onder boomschors of afgevallen bladeren. Onze huizen zijn helaas ook prima geschikt voor zilvervisjes om zich in leven te houden. Hier proberen ze zich ook altijd in het donker te verschuilen. ZIlvervisjes kunnen tot wel acht jaar oud worden.

Hoe zien zilvervisjes en papiervisjes eruit?

Zilvervisjes heten zilvervisjes omdat ze visachtige verschijning hebben door een breed voorste deel van het lijf, wat in een dunnere staart uitloopt. Daarbij zijn ze zilverachtig van kleur en vluchten ze met visachtige bewegingen. Ze zijn circa 13 tot 25 mm lang als ze volwassen zijn. De jongen komen uit het ei met een bijna niet zichtbare grootte.
Zilvervisjes hebben een plat lijf en kunnen daardoor in de smalste kieren wegvluchten. Op hun kop staan twee grote sprieten, die naast de functie van voelspriet, van levensbelang zijn om geuren op te vangen. Zilvervisjes zoeken hun eten en partners met behulp van geuren. Ook bij hun voortplanting zijn de sprieten van belang.
Aan het uiteinde van hun achterlijf zitten ook drie sprieten, cerci genoemd. Deze sprieten vangen trillingen en luchtverplaatsingen op. Hiermee kunnen ze aanvallers zoals spinnen, roofkevers, muizen e.d. voelen aankomen. Vaak kunnen ze dan op tijd wegschieten. Zilvervisjes hebben ook nog twee samengestelde ogen waarmee ze waarschijnlijk niet veel meer zien dan verschillen in lichtsterkte. Sommige insecten kunnen geluid waarnemen van eigen soortgenoten en roofdieren. Zilvervisjes kunnen dit niet.

Hoe komen zilvervisjes of papiervisjes in mijn huis?

Zilvervisjes en papiervisjes kunnen via leidingdoorvoeren en openingen in spauwmuren bij de buren op bezoek gaan. Ook zijn ze erg reislustig en glippen ze graag in een jas van visite of in een koffer in een hotel of vakantiehuisje. Een pakketje van een webshop is ook prima openbaar vervoer voor de visjes. Als er een vrouwtje met bevruchte eitjes bij de reisgenoten zit, is gezinsuitbreiding gegarandeerd.
Het hele huis laten bespuiten met insecticide is meestal maar een tijdelijke oplossing van het probleem. Op een gegeven moment reist er weer één met u mee. Het is geen schande om zilvervisjes in huis te hebben, het heeft niets met hygiëne te maken. In Nederland zitten ze reeds in veel huizen, en dit aantal breidt zich snel uit. Door de goede isolatie van de nieuwere huizen, is de luchtvochtigheid in huis hoger dan voorheen. Ook worden steeds meer huizen gebouwd in gebieden met een erg hoog grondwater niveau, iets wat vroeger werd vermeden. Onder een plavuizen- of parketvloer met kieren onder de plinten, op een betonnen vloer en lekker vochtig door water in de kruipruimte, is het goed toeven voor zilvervisjes. Vloerverwarming maakt het comfort compleet.

Zelfs in kurkdroge huizen zijn er "geheime" plekjes waar het toch vochtig genoeg is voor zilvervisjes. Daar waar koud water door leidingen loopt, koelt de buitenkant van de leiding sterk af. Vocht uit de relatief droge lucht, condenseert op deze leidingen. Als deze leidingen in een koofje lopen, is dit een ideaal plekje voor zilvervisjes. Doordat er schimmels groeien op deze vochtige plekken, is er zowel voorzien in vocht als eten voor het zilvervisjes. Ook een stortbak van een toilet wordt koud door waterverversing. Als deze is ingebouwd, kan dit ook een goede huisvestingsplek zijn voor de visjes. Als deze niet is ingebouwd, kijkt u dan eens onder of achter de stortbak of er schimmels zitten.

Wat eten zilvervisjes of papiervisjes?

Zilvervisjes worden ook wel suikergast genoemd, echter van suiker moeten ze niets hebben. Soms vallen ze in een suikerpot en kunnen er dan niet meer uitklimmen. Zilvervisjes en papiervisjes eten samengestelde koolhydraten zoals zetmelen (in brood, behangplaksel, aardappels, pasta`s, maar ook bananen en huisdieren brokjes) en plantaardige cellulose vezels (papier, behang, karton, katoen, boeken, etc.). Zilvervisjes lusten geen zuivere wol. Wol is een dierlijk product en bestaat uit eiwitten. Als er vreetgaatjes in zuivere wollen kleding zit, zijn deze veroorzaakt door rupsjes van motten. Zilvervisjes eten wel eens dode insecten of de eigen huidvervellingen op, om aan voldoende bouwstoffen te komen. Ook schimmels zijn goed voer voor de visjes. Zilvervisjes hoeven niet te drinken, ze kunnen genoeg vocht opnemen uit een vochtige omgeving. Zilvervisjes kunnen tot bijna een jaar zonder eten.

Zilvervisjes hebben een duidelijke voorkeur voor schimmels en voedselresten, papiervisjes houden meer van droge kost zoals papier, behang en karton.

Is een papiervisje of ovenvisje hetzelfde als een zilvervisje?

verschil-tussen-zilvervisje-papiervisje-ovenvisje-zilvervisjes-papiervisjes-ovenvisjes.jpg
Ze lijken veel op elkaar maar het zijn verschillende soorten. De ovenvisjes komen eigenlijk niet voor in woonhuizen maar meer in grote bakkerijen of ander productie plaatsen waar het continu erg warm is en er voldoende voedsel voorhanden is.

Het echte zilvervisje houdt van een omgeving met een hoge luchtvochtigheid. Denk hierbij aan nieuwbouwhuizen, doordat er nog jaren lang veel vocht uit beton en hout verdampt. Maar ook vloeren van huizen in een gebied met een hoog grondwater niveau, douche en badruimtes, ruimtes waar condensdrogers staan, keukens, etc. Het zilvervisje vindt het overigens helemaal niet erg om voor voedsel tijdelijk een drogere plek op te zoeken. Voor het goed gedijen van het zilvervisje, is het een voorwaarde dat de temperatuur regelmatig boven 15 graden Celsius uitkomt en het nooit vriest.
Het zilvervisje heeft antennes die korter zijn dan het lichaam en is onbehaard.

Het papiervisje kan goed tegen droogte en is daarom vaak te vinden in boekenkasten en dozen op zolder. Maar ook een kledingkast vindt hij een fijn plekje.
Het papiervisje heeft antennes die ongeveer even lang zijn als zijn lijf en heeft wat haren op zijn lijf. Het duidelijkste verschil met het zilvervisje is, dat het papiervisje bovenbenen(poten) heeft die wat vliesachtig zijn en wat lichter van kleur dan de rest van zijn lijf.

Vaak komen zowel het papiervisje als het zilvervisje in woningen voor.

Hoe planten zilvervisjes en papiervisjes zich voort?

Een geslachtsrijp mannetje en vrouwtje zilvervis vinden elkaar met behulp van geur. Vervolgens leren ze elkaar kennen, door met hun antennes tegen elkaar te trillen. Dit wordt af en toe gepauzeerd om vervolgens weer kop naar kop te gaan staan. Op een gegeven moment rent het mannetjes weg, waarbij het vrouwtje hem achtervolgt. Vervolgens staan ze naast elkaar en wrijft het mannetje zijn staart tegen het vrouwtje, waarna hij een pakketje zaadjes laat vallen. Het vrouwtje neemt deze vervolgens op in haar lichaam. Het vrouwtje legt per keer een groepje van maximaal vijf eitjes van ongeveer 0,8 mm groot. In haar hele leven legt ze ongeveer honderd eitjes. De jongen komen na vier tot zes weken uit het ei.

Zijn zilvervisjes of papiervisjes schadelijk?

Papiervisjes vreten behang en boeken aan. Ze kunnen hele archieven aantasten. Zilvervisjes kunnen zich te goed aan katoenen kleding in de kledingkast of in kledingwinkels, waar ze toch wel schade kunnen aanrichten. Er is echter geen bewijs dat zilvervisjes of papiervisjes ziektekiemen verspreiden of allergiën veroorzaken met hun stoffige vervellingen. Maar ze roepen wel een sterk "kakkerlakken in huis"-achtig gevoel op.